niedziela, 18 września 2016
poniedziałek, 12 września 2016
niedziela, 11 września 2016
Monologi cz.4
"Ja Iskender, którego dzieciństwo minęło w małej wiosce przy brzegu Dunaju.
Iskender z Austrii.
Iskender, dla którego niebo i ziemie, na których urósł były obce. Iskender, który nie należał do żadnego miejsca, który nie należał do nikogo.
Iskender, zagubiony w mroku tajemnic przeszłości.
Kim jestem?
Kim jest mój ojciec i kobieta, która mnie urodziła?
Gdzie ona jest?
Czy żałuje?
Czy pamięta imię, które nadała mi przy narodzinach?
Do czyich oczu podobne są moje własne?
Do czyich dłoni podobne są moje?
Kto przekazał mi gniew, który mnie opętał i burze buszujące w moim sercu?
Widziałem siebie w różnych obliczach.
Widząc każde z nich, mówiłem tak: 'Oto ja'.
Prawda była zupełnie inna.
Okazuje się, że jestem księciem.
Dynastia, której wiernie służyłem, na przestrzeni lat, jest moją rodziną.
Jestem Iskender.
Zrodzony z sułtana Murada i jego żony - sułtanki Safiye.
Jestem zagubionym księciem Dynastii Osmanów, Iskender. "
sobota, 3 września 2016
Monologi cz.3
"Jestem Ahmed, zrodzony z sułtana Mehmeda i sułtanki Handan.
Ahmed, który urodził się równo 24 lata po śmierci Chana wszystkich Chanów - sułtana Sulejmana.
Pierwsze pięć lat mojego dzieciństwa spędziłem w Manisie w szczęściu, miłości i pokoju.
Potem przywieziono mnie do stolicy świata - Stambułu, gdyż mój ojciec zasiadł na tronie i został władcą świata.
Jakie to szczęście, czyż nie?
Lecz nasze szczęście trwało bardzo krótko.
Ojciec rozkazał nam wejść na Wieżę Sprawiedliwości.
Szczęśliwe życie książąt opisywane w bajkach to wielkie kłamstwo.
Albo zasiadamy na tronie albo tracimy życie.
Do dnia potęgi nasze życie składa się z goryczy, żalu i strachu.
Wtedy też zrozumiałem, że gdy książę zasiada na tronie i zostaje sułtanem zaczyna panowanie od odebrania życia swoim braciom, aby nie rozpoczęli powstania.
Tak nakazuje nasze prawo.
Druga rzecz, o której się dowiedziałem jest jeszcze ważniejsza - nawet prastare tradycje nie mogą się równać z miłością, uczuciami wypływającymi z głębi serca.
Chciałem uciec, a nasz ojciec chciał żebyśmy wszystko widzieli.
Żebyśmy wszystko widzieli i postępowali zgodnie z tymi tradycjami.
19 trumien płynących niczym okręty na morzu.
Nigdy tego nie zapomniałem , jednak mój brat książę Mahmut zapomniał.
Brat lubił przebywać w tajemniczym ogrodzie, który ściśnięty był między zimnymi murami ogrodu.
Z dala od obcych spojrzeń.
Marzył w tym ogrodzie.
Tylko tam zapominaliśmy o smutnej przeszłości i przyszłości, która nas czeka.
Tamtego dnia brat rozmawiał z naszym ojcem Władcą.
Poprosił o armię, żeby móc wystąpić przeciw rozbójnikom Celali.
Moje serce pogrążył strach.
Przestraszyłem się, że ojciec go zabije.
Zrobił to.
Ten kto zabił swoich 19 braci, zabije również i syna.
Harem żył w strachu już od dawna.
Mówiło się, że matka mojego brata Mahmuta sułtanka Halime odwiedza czarownice i tworzy amulety z modlitwami, aby jej syn Mahmut zasiadł na tronie.
Od tamtego momentu w wielkich, migdałowych, rozmarzonych oczach mojego brata zamieszkało zmartwienie.
Jego głowa bezwiednie opadła.
Skąd mogłem wiedzieć, że ta chwila była naszym ostatnim spotkaniem?
Tej nocy smutek pochłonął moją duszę, jak gdybym stał się ofiarą diabelskiej iluzji.
W ciemności poczułem oddech Azarela, anioła śmierci.
Słudzy byli odziani w piekielne szaty.
Mój ojciec sułtan Mehmed Chan zabił mojego ukochanego brata.
Niech zawali się ten świat, niech spłonie.
Jestem Ahmed, tamtego dnia zrozumiałem, że największy ból dla człowiek to ból po stracie brata.
Spędziłem w piekle trzy miesiące.
Ulotna wiosna zakończył się obfitą ulewą, zniknęła woń zieleniejących się pagórków, zgasła nadzieja.
W chwili, gdy Valide Safiye Sultan wezwała mnie do swej komnaty myślałem, ze już nigdy nie zaznam szczęścia.
Sułtanka Safiye bardzo się o mnie martwiła.
Chciała, by jej bezcenny wnuk zaczął się uśmiechać.
Zamówiła prezenty z czterech stron świata.
niedziela, 28 sierpnia 2016
sobota, 27 sierpnia 2016
Cytaty
,, Dzięki tobie przeżyłem najpiękniejsze chwile swojego życia. '' ~ Ahmed
To,że nosisz symbol dynastii nie czyni się sultanka. Nadal jesteś naloznicą~Sultanka Safyie
,, Idę po cierniach i węglach. Idę by zmienić los i napisać go na nowo.Idę by cały świat usłyszał moje imię! ''~Kosem
"Czy mnie zabijecie? Przecież daliście słowo!" ~Mehmet
- Jak śmiałaś tu przyjść ? Jak mogłaś zdradzić naszą dynastię? Jesteś taka bezwzględna ! ~~Humasah
"Ja dotrzymałem słowa, Mehmed. Ale ty nie dotrzymałeś"~Osman
"Umarłam po to, by narodzić się na nowo" - Kosem
"W moim życiu będą inne kobiety, ale w moim sercu nigdy!" - Ahmed
"Czuję się mizernie, kiedy odwracasz ode mnie swoją twarz" - Kosem
"Nadchodzę, by zostawić swoje imię na ustach całego świata" - Kosem
"My Sułtanki nie mamy czasu na przemyślenia" - Safiye
"Pierwsze słowa Wielkich Wezyrów, okazują się ich ostatnimi" - Kuyucu Murad Pasza
Kosem-"Żegnaj przeszłości. Opuściłam swój kokon i rozłożyłam swoje skrzydła. Jestem gotowa umrzeć za swoją miłość!"
Safiye-"My,tak jak nasiona, puszczamy korzenie tam,gdzie zaniesie je wiatr. Puszczamy,ale wszystko zależy od tego, jakiego drzewa są te nasiona. Takimi się też stajemy."
"Umarłam po to, by narodzić się na nowo" - Kosem
"W moim życiu będą inne kobiety, ale w moim sercu nigdy!" - Ahmed
"Czuję się mizernie, kiedy odwracasz ode mnie swoją twarz" - Kosem
"Nadchodzę, by zostawić swoje imię na ustach całego świata" - Kosem
"My Sułtanki nie mamy czasu na przemyślenia" - Safiye
"Pierwsze słowa Wielkich Wezyrów, okazują się ich ostatnimi" - Kuyucu Murad Pasza
Kosem-"Żegnaj przeszłości. Opuściłam swój kokon i rozłożyłam swoje skrzydła. Jestem gotowa umrzeć za swoją miłość!"
Safiye-"My,tak jak nasiona, puszczamy korzenie tam,gdzie zaniesie je wiatr. Puszczamy,ale wszystko zależy od tego, jakiego drzewa są te nasiona. Takimi się też stajemy."
Monologi cz.2
Od teraz nikt nie będzie w stanie mnie zranić.
Zniszczę tych , którzy podniosą rękę na osoby ,które kocham.
Jestem Kosem.
Długa droga przede mną , pełna dołków , mórz i oceanów
do przebycia.
Biegnę... pomimo wszystkich przeciwności.
Niech usłyszą mnie moi wszyscy
przyjaciele i wrogowie - nie będzie silniejszej sułtanki ode mnie.
Przebrniemy przez ten cały lód i ogień.
Ty będziesz należeć do mnie , ja będę należeć do Ciebie.
Staniemy się jednością.
Nic nie będzie w stanie nas rozdzielić ,
niezależnie od tego kto stanie nam na drodze -
Pokonamy go i pójdziemy dalej
Przed nikim nie pochylimy czoła.
Nigdy!
To nasza pierwsza długa rozłąka.
Podczas twojej nieobecności nie poczuję woni kwiatów ,
ani księżyc ze słońcem nie będą raczyć mnie swoim blaskiem .
Szybko wróć do nas , niech Allah wskaże Ci drogę i
powróć w zwycięstwie.
"O, bezgraniczna duszo. O, kruche ciało. Jeśli chcesz zrozumieć ten stan, spójrz na siebie każdej nocy. Gdy zapadasz w sen, twoje ciało umiera. A twoja dusza fruwa w rajskich ogrodach.''
"O, bezgraniczna duszo. O, kruche ciało. Jeśli chcesz zrozumieć ten stan, spójrz na siebie każdej nocy. Gdy zapadasz w sen, twoje ciało umiera. A twoja dusza fruwa w rajskich ogrodach.''
Monologi cz.1
Jestem Anastazja
Pierwsze ukochane dziecko mojej matki ,
jedyne dziecko mojego ojca ,
najdroższa siostra.
Moje imię oznacz kwiat z drzewa migdałowego , które
nie widziało burzy , a jedynym jego widokiem
było bezkresne morze bez fal.
Byłam czyimś marzeniem.
Marzeniem księcia.
Kiedy ziarno rośliny spadnie i osiedli się w ziemi?
Kto powiedział ,że to czas by się otworzyło?
Kiedy dziecko dorasta?
Co sprawia , że dorasta?
Mleko? Miód ?
Piżmowy zapach jego rodzeństwa?
Twarde serce ojca i matki ?
Jestem Anastazja.
Znalazłam w tym pałacu najbardziej bolesny
smutek , wewnątrz największego bogactwa na ziemi ,
ciemność wewnątrz najdoskonalszych i błyszczących klejnotów ,
diabła kryjącego się z najpiękniejszymi twarzami ,
największego władcę wewnątrz bezkresnego świata ,
czyste i potężne serce - głębokie i czyste jak woda .
Jestem Anastazja.
Ta , która kiedyś ukrywała się przed kroplą deszczu ,
teraz jest gotowa poświęcić własne życie.
Nawet jeden dzień z mojego beznadziejnego i martwego życia jest
wart całego mojego życia.
Nadchodzę.
Żegnam swoje dzieciństwo i przeszłość.
Rozpostarłam skrzydła.
Jestem gotowa oddać swoje życie za miłość
Jestem Anastazja.
Mam zamiar powitać niebo po raz pierwszy.
Z ogniem płynącym w moich żyłach , z iskierkami
w oczach - tak rodzę się od nowa.
Użyłam miłości jako swoją zbroję , a niewinność stała się
moim mieczem , przemierzam szczyty cierni.
Nadchodzę.
Nadchodzę , by zostawić swoje imię na ustach całego świata.
niedziela, 14 sierpnia 2016
Subskrybuj:
Posty (Atom)