Monologi cz.2

Od teraz nikt nie będzie w stanie mnie zranić.

Zniszczę tych , którzy podniosą rękę na osoby ,które kocham.

Jestem Kosem.

Długa droga przede mną , pełna dołków , mórz i oceanów

do przebycia.

Biegnę... pomimo wszystkich przeciwności.

Niech usłyszą mnie moi wszyscy 

przyjaciele i wrogowie - nie będzie silniejszej sułtanki ode mnie.

Przebrniemy przez ten cały lód i ogień.

Ty będziesz należeć do mnie , ja będę należeć do Ciebie.

Staniemy się jednością.

Nic nie będzie w stanie nas rozdzielić , 

niezależnie od tego kto stanie nam na drodze - 

Pokonamy go i pójdziemy dalej 

Przed nikim nie pochylimy czoła.

Nigdy!

To nasza pierwsza długa rozłąka.

Podczas twojej nieobecności nie poczuję woni kwiatów ,

ani księżyc ze słońcem nie będą raczyć mnie swoim blaskiem .

Szybko wróć do nas , niech Allah wskaże Ci drogę i 

powróć w zwycięstwie.



"O, bezgraniczna duszo. O, kruche ciało. Jeśli chcesz zrozumieć ten stan, spójrz na siebie każdej nocy. Gdy zapadasz w sen, twoje ciało umiera. A twoja dusza fruwa w rajskich ogrodach.''